Wij waren destijds in Ochten voor een bijeenkomst met Pr. GeorgeThanchan uit Bhopal India, Don Henry Veldkamp uit Albanië, de heer A. van Agt van de Salvatoriaanse Gezinsadoptie uit Eindhoven en ondergetekende van de Stichting Missiewerk M.A.W. uit Groningen en wij waren te gast bij Mevrouw J.J. v.d. Knaap.
Er was o.a. de vraag op welke wijze wij voor de armen in India iets zouden kunnen betekenen. Wij bedoelen dan kleinschalige concrete projecten met daarbij een strakke begroting.
Father George vertelde over de onvoorstelbare nood onder de kinderen in India. Een kind in India van arme ouders moet, als het vijf jaar is, gaan werken: w.c.’s schoonmaken, sigarettenhulzen vullen, stenen stukslaan of op het land werken. Deze kinderen leren verder niets en groeien op zonder enig onderwijs. Wanneer ze vijftien jaar sigaretten gevuld hebben, dan krijgen ze vaak t.b.
Father George heeft een begin gemaakt met enkele tehuizen waar hij momenteel 400 arme kinderen ondergebracht heeft en die ontvangen een opvoeding, verzorging en gaan naar school.
Hij zou graag nog een tehuis willen bouwen voor, om te beginnen, met 50 jongens en 50 meisjes en voor hen ook met zo’n zelfde opleiding van start gaan. Het plan isinmiddels door de Regering in India goedgekeurd. De mensen in India dragen zelf een beperkt gedeelte van de kosten.
De Stichting Missiewerk M.A.W. Haren – Groningen en de Salvatoriaanse Gezinsadoptie dienen twee jaar achter elkaar 10.000,- euro daarvoor beschikbaar te stellen. Belangrijk onderdeel is dat na de beginjaren er gemakkelijk veel meer kinderen kunnen worden opgenomen.
Dhr. Van Agt voelt ook veel voor dit project. Hij deelde later mede aan dit project mee te willen werken. Father George vraagt mij of ik een keuze kan maken. Maar ik kan hier niet voor of tegen kiezen. Ik doe mijn best om te helpen. Dat is mijn keuze. Want het gaat om heel erg veel arme kinderen en wezen zonder verder enige toekomst.
Door deze kinderen onderwijs te geven, zullen zij later ook hun kinderen onderwijs geven en zo komt er een begin van een einde aan de spiraal van armoede. Er is geen andere keuze.
Father George vertelt hoe zij in India voortbouwen op de vroegere Missies die in India gewerkt hebben o.a. de Norbertijnen uit Heeswijk-Dinter en de Jezuïeten en dat werk zetten zij nu voort. Er is ook hulp nodig voor enkele kleinere projecten; o.a. Poliklinische inrichting bij de zusters om patiënten te kunnen helpen.
Samen verkondigen wij het evangelie van liefde en het werk voor de armen. Zo spreiden wij het Koninkrijk van God uit.
Inmiddels zijn de polikliniek en het naaimachineproject gerealiseerd en wordt er hard gewerkt aan de bouw van de opvang en de school. De eerste steen van de bouw van de opvang en school werd door de plaatselijke bisschop gelegd en het ligt in de planning dat de school al het volgend jaar in gebruik wordt genomen. Vanaf die tijd kunnen ieder jaar minstens 100 kinderen beginnen aan het onderwijsproject en na enkele jaren is dat een doorlopend project van 5 klassen. Totaal 500 wezen en arme kinderen. Want na de studie gaan kinderen dan verder met hun leven en ieder jaar kunnen zo zeker 100 nieuwe kinderen opgenomen worden.